افکنـــده گر چه جــــان و دلـــم را به دام ، عشق
روزی هــــزار مـــرتبـــه گـویم :  سلام  ، عشق

از دل بپـــرس مـــرتبــــه ی عــاشقی  که  بود
در محضـــرش یگانـــــه ی والامقــــام ، عشق

چون گــــوهـــــر خـــــزانـــه ی ارباب معرفت
رخشنـــده است در نظر خاص و عـام ، عشق

آب حــــیات را کــــه شــــراب است نــــام آن
دست از طلب مدار که ریزد به جـــام ، عشق

زاغ هــــوس به دام لجـــن رفت و سر رسید
طاووس چتـــر گستـــر شیرین خرام ، عشق

فــــرزانگــــی مکن که به سرمایه ی جنون
از عقـــل هست در صــــدد انتقــــام ، عشق

چون شمــــع می گدازد و خاموش می شود
بــا اهــــل راز گــر نشـــود همکلام ، عشق

آن را که هست بـــاده ی جام هوس ، حلال
باشد به زعـــم پیـــر طریقت ، حـرام عشق

عمری است در مسیر جنـــون گام می زنم
روشن اگرچه نیست مرا با کـــدام ، عشق

خوشبخت آن کـه در غـــــزل زندگانی اش
بوده ست حسن مطلع وحسن ختام،عشق.